Mér kemur það svo sem ekki við

En átti ekki þessi sameiningarherferð kirkjunnar að verða til sparnaðar?

Verður héraðsprestur

Hátt á níunda?

Hátt á níunda byrjar ekki fyrr en eftir 8500. Þarna hefði átt að standa rúmlega 8000, en það er sennilega ekki eins krassandi?

Hátt í 9000 fluttir brott - flestir til Noregs

Greyið - vonandi kemst hann heim til sín.

En var ekki hljómsveit sem hét þetta "Hundur í óskilum"?

Alla vega var eitthvað í óskilum.

Hundur í óskilum hjá lögreglu

Þeir eru fastir á stóru tölunum -

- enda launin þeirra ekk talin í aurum.

"Laun og bætur samanlagt á ekki að geta orðið meira en 521.318". Nei - þó ekki væri.

En er engin ástæða til að líta niður og skoða hvernig farið er með þá sem berjast þar við að bjarga sér og sínum á smánarlaunum.

Hvað með 15% skerðingu einstæðrar móður í 100% vinnu með 186.092  fyrir skatt?

Þar munar um hverja einustu krónu, en stendur ekki til að bæta neitt.

 

Alltaf verið að finna upp ný hjól

Af hverju er aldrei hægt að nota það sem til er og hefur reynst vel.
Það hlýtur að vera til fullt af teikningum að ágætum skólahúsum.
Hvers vegna er ekki valið það sem hefur verið ódýrt í byggingu og komið vel út í notkun og svo bara samið við arkitektinn um það.
Hönnunarklúður við skólabyggingar hafa margendurtekið sig, ætlar enginn að læra af því?
Á bara að leyfa snillingunum að leika lausum hala áfram og leika sér að búa til eina ævintýrahöllina enn - fyrir peningana okkar - sem eru ekki til?

Hönnun framhaldsskóla boðin út

Skreytingardagur í skólanum

Og bara þrjár vikur i jólafrí. Í dag skreyttu krakkarnir stofurnar sínar og höfðu gaman af.

Það var ekki hægt að kaupa neitt efni í þetta sinn. Kreppappírinn kláruðum við í fyrra, allan nema þann hvíta, svo það er mikið um drifhvítan jólasnjó í ár. Lítið um músastiga nema hjá þeim kennurum sem hafa verið svo séðir að láta rekja þá upp eftir jólin og geymt ræmurnar, sumir ár eftir ár.

Seríurnar eru farnar að ganga úr sér og einhverjir kennarar komu með seríur að heiman eða fóru og keyptu fyrir eigin reikning. Krakkarnir komu reyndar líka með að heiman, fullt af alls konar skrauti, seríum og dóti. Í einum bekknum höfðu stelpurnar komið saman um síðustu helgi og bakað flott piparkökuhús og kirkju.  Foreldri kom með fallegt alvöru furutré í eina stofuna og börnin skreyttu með stjörnum og kúlum og hjörtum sem þau klipptu út úr pappír. Við eigum alveg ljósritunarpappír ennþá.   Hvergi heyrði ég kvartað  þó úr litlu væri að moða.  Og þessi skreytingardagur var einhvernvegin notalegur, allir bara í góðu jólaskapi.

Tófan gengur laus

Í vikunni átti ég leið í Hrunamannahreppinn, þéttbýla sveit með mikilli umferð á vegum. Hjá Hrepphólum þurfti að hægja á bílnum til að aka ekki yfir svarta tófu sem skokkaði yfir malbikaða götuna. Þegar hún var komin yfir staldraði hún við í vegarkantinum og fylgdist með bílunum tveimur sem voru þarna á ferð.  Henni lá ekkert á og virtist ekkert smeyk við umferðina.

Augnablik kom upp í mér minkabaninn frá fornu fari og mér datt í hug hvort mér gæti tekist að ná kvikindinu ef ég snaraðist út úr bílnum. Vopnlaus var ég, en skottinu gæti ég kannski náð taki á og svo sveiflað henni með tilþrifum og slegið við malbikið svo bani hlytist af. Ég hugsaði þetta hratt, en var vettlingalaus svo ég hafðist ekki að. Ef svo ólíklega hefði til tekist að ég næði henni gæti hún náð að snúa sér og bíta áður en ég hefði hana á loft.   Ekki hefði mér augnablik dottið í hug að vorkenna kvikindinu meðferðina ef kaldrifjuð morðáformin hefðu náð fram að ganga, ekki aldeilis, ég hefði verið sigri hrósandi langa  lengi á eftir.

Einn dag í sumar var ég inni á afrétti, við Heiðarvatnið, án þess þó að vera í veiðihugleiðingum. Ég gekk hringinn í kringum vatnið á meðan aðrir veiddu (ekki neitt).  Ég gekk fram á tvö lambshræ tófubitin við vatnsbakkann. Greyin höfðu trúlega verið að fá sér vatnssopa og fengið þá  ófétið yfir sig aftanfrá. Geðsleg aðför það eða hitt þó heldur.

Fyrir nokkrum árum var ég ásamt fleirum á ferð í Jökulfjörðum. Gengum meðal annars í Furufjörð og vorum þar á ferðinni heilan dag. Engan fugl sáum við eða heyrðum allan tímann. Annan dag í Aðalvík sáum við reyndar eina álft sem synti þar á vatni. Það var nú  allt fuglalífið vestur þar í miðjum júlímánuði. Tófan hefur útrýmt þar öllu kviku. Svona verður líklega fuglalífið um landið allt eftir nokkur ár og hvað leggja ófétin sér til munns þegar egg og fuglar finnast ekki lengur?

Lömb voru bitin og drepin í miðri sveit í Borgarfirðinum síðasta vor, ekki bara eitt eða tvö , þau voru mörg. Og eins er það í öðrum sveitum, þessi ófögnuður er orðinn jafn algengur í heimahögum og hundarnir bændanna.

 

 

 

Gæsirnar eru hér enn - og það er jákvætt

Ég sá í dag, á túni í sveitinni, gæsahóp stærri og þéttari en nokkurntíman fyrr.

Örugglega voru þar meira en fimm þúsund grágæsir að spjalla saman og skipuleggja flugið sem framundan er. Það var farið að skyggja svo þær hafa ætlað að sofa þarna í nótt, en hefja sennilega ferðina löngu með birtingu í fyrramálið.

Skyldi þetta ekki vera í seinna lagi sem þær eru hér svona margar? 

Stelpuferð á sunnudegi - jákvætt blogg

Við fórum í sunnudagsbíltúr allar stelpurnar í fjölskyldunni, sem vorum heimavið í dag. Eins og sjálfsagt er í nóvember síðari tíma var veðrið alveg yndislegt, frábært gluggaveður og færðin líka góð.

Við fórum niður að strönd, eða svona nærri því, við fórum í "Sveitabúðina Sóley". þar er alltaf gaman að koma og skiptir veður og færð reyndar engu máli í því sambandi. Þar var komið jóladót til að skoða og þar er fólki boðið uppá djús eða kaffi. þar er líka hægt að fara í útihúsin og skoða hænurnar og kálfana og það gerðum við Júlía og Dýrleif á meðan mömmurnar voru að velta fyrir sér dótinu í búðinni. Ég var löngu búin að því og kaupa líka. Ömmur eru ekki eins gefnar fyrir að velta fyrir sér, þær bara vaða í verkið og snúa sér svo að öðru. Það kom sér vel í þetta sinn, því stúlkunum litlu fannst reglulega gaman að skoða hænurnar,en  kálfarnir voru sumir heldur stórir. Þetta var góð ferð.

Prestamál - jákvæð?

Þar sem ég hef lofað sjálfri mér og öðrum því að skrifa hér eingöngu á jákvæðum nótum,  lendi ég nú í mestu vandræðum. Hvernig hægt er að skrifa jákvætt um prestamál á Selfossi er ekki auðvelt að sjá.

En þó - það er allt hægt. Mikið hlakka ég til að hitta fólkið á bensínstöðinni þegar ég fer þangað til að skrifa á blaðið. Þar er fullt af góðum krökkum úr skólanum.

Og mikið dæmalaust verður gott að sjá þegar búið verður að taka fyrir svona gerræðislega gjörninga hjá  samkundunni sem heitir kirkjuþing. Þarna liggur ekki kristilegt hugarfar að baki og það verður til þess að svona nokkuð fær ekki að endurtaka sig, sem er gott og jákvætt.

Krefjast prestskosninga