Dagur átta - sólskinsdagur

Klukkan var ekki nema tíu í morgun þegar við vorum komin í sveitina.

Nú stóð til að taka til hendinni svo um munaði,enda ekki alltaf sem maður hefur tvær vinnukonur til verkanna. 

En þær voru ekki lengi að átta sig á aðstæðum. Eins og veðrið var og allt mannlíf í sveitinni var augljóst að hægt var að finna sér ýmislegt skemmtilegt að fást við annað en að bera á palla eða grisja rófur og reyta arfa.

Þær settust samstundis að samningaborði og tældu fljótlega langömmu sína háaldraða til að vinna öll verstu verkin - að sjálfsögðu með ömmunni og afanum.

Sjálfar lögðust þær út,  eða svo gott sem.

Að vísu komu þær heim til að borða í hádeginu en voru annars að mestu á flandri um sveitina. Léku á trambolíni og lögðu sig í hengirúmi. Fóru á strandblakmót og þeystu um á fjórhjóli. Ömmurnar svitnuðu í rófugarðinum á meðan, báru á kartöflurnar og allt sem átti að fá áburð, en afinn bar á pallinn og sló í kringum trén ömmunnar.

Svo að síðustu komu þær þó á hjólinu með frænku sinni til að líta á verksummerki.

Júlía kom með og Una sýndi henni hvað rófugarðurinn liti orðið ljómandi vel út.        Þær voru alveg sammála um það. Þetta hefði bara tekist nokkuð vel hjá gömlu konunum. 

Athugasemdir

[Jórunn Sigurbergsdóttir , 27.6.2009 kl. 23:57]

Fallelgar myndir Helga mín og veðrið var yndislegt á suðurlandi. Við vorum á Þingvöllum í sól og bliðu.