Jólaböll fyrir fullorðna

Nú er hálfleikur hjá mér, bara ein stórfjölskylda í heimsókn á morgun og svo er hægt að snúa sér að öðru en mat og kökum. Ég hef reyndar farið hóflega í kræsingarnar, en samt getur orðið nóg af veislumat. "Allt er best í hófi" eins og alkunna er.  En það er jóladagskráin utan eldhúss sem ég hef verið að hugsa um og hef nokkrar áhyggjur af.

Á árum áður þegar samkvæmislíf var í mestum blóma á Suðurlandi var alltaf fullt að gera á hverju kvöldi milli jóla og nýárs. Þegar ég var að byrja mitt útsláelsi tók ég þátt í uppfærslu leikrita í sveitinni. Á hverju hausti var byrjað svona í nóvember að æfa eitthvert leikrit undir stjórn alvöru leikstjóra. Lárus Pálsson, Jón Aðils, Helgi Skúlason, og Jón Sigurbjörnsson, eru nöfn sem Hrunamenn þekktu vel á þeim tíma.   Á annan eða þriðja í jólum var svo frumsýnt og  haldið ball á eftir. Þetta var líkt í sveitunum í kring.      Leiksýning og svo ball, eða bara ball. En það var aldrei á tveimur stöðum í einu. þessu var svo snilldarlega fyrir komið að við gátum farið á ball hvert einasta kvöld alla vikuna. Byrjaði t.d. í Aratungu á annan, svo Flúðir, Borg, Hvoll, Hellubíó, Brautarholt eða Árnes. Áramótaball í Selfossbíó. Þangað fórum við reyndar ekki, Selfoss var ekki vinsæll staður hjá sveitamönnum. 

Svo var haldið áfram eftir áramótin og endað á grímuballi í Þjórsárveri. Það var sko vit í þessu og alveg óskaplega gaman. Þetta voru alvöru böll, með góðri hljómsveit. Sennilga var þessu dreift svona skynsamlega á kvöldin til að nýta bandið sem best. Það var yfirleitt hljv.sv. Óskars Guðmundssonar á öllum stöðunum. Nú er ekkert um að vera. Krakkagreyin flækjast um göturnar, eða verða að fara í bæinn til að skemmta sér. Og svo eru þetta engar "skemmtanir" hangandi með bjórglas á yfirfullum bar.

Það veit enginn orðið hvað BALL er.

Athugasemdir

[Jórunn Sigurbergsdóttir , 25.12.2006 kl. 23:44]

Þekki leikarana en mikið hefði verið gaman að eiga heima í sveit  sérstaklega á suðurlandi en ekki í Reykjavík. Það var nú bara ekkert að ské hér.