Sundlaug í trjánum

Mig mátti svosem gruna að eitthvað myndi ske, þegar ég vaknaði síðla nætur við feiknarlegt rok. Hér er það ekki síst þyturinn í trjánum sem maður heyrir í svona veðri, "laufvinda" kallaði einhver haustvindana, en þetta var nú heldur öflugra.  Þegar ég kom fram og leit út um eldhúsgluggann sá ég vaðlaug nágrannadrengjanna hangandi í trjánum, laufið hafði sópast af greinunum og þyrlaðist um allt. 

Seinna, þegar ég kom út, var laugin lögð af stað útá róló og tók ég til fótanna á eftir henni. Náði henni fljótlega og dró með mér inná blett þar sem ég skellti hjólbörunum ofaní hana svo ekki færi aftur á flakk. Innkeyrslan er þakin rauðum berjum af trjánum, en samt er það þannig að þó að laufið hafi fokið virðast berin tolla betur. Stórir klasar hanga enn þó laufið sé fokið í burtu.

Þessi dagur var svo notaður til að tína saman blóm í pottum, af lóðinni og úr gróðurhúsinu. Klippa ofanaf og raða inní bílskúr, þar sem þau fá húsaskjól í vetur.  Þessu fylgdi tiltekt í skúrnum og gróðuhúsinu, svo það má segja að rokið í nótt hafi gert góða hluti hér á bæ, það þarf eitthvað til að ýta við manni.