Það var bara ein skólastofa og skólastjórinn kenndi allt...

11.10.2007 | 20:30

Það var bara ein skólastofa og skólastjórinn kenndi allt nema handavinnu stelpna

Nú verður ekki aftur snúið, ég verð varla búin fyrir jól.

Á þessum árum var Flúðahverfið hvorki þéttbyggt eða fjölmennt. Gamli skólinn og sundlaugin, Gilsbakki, Vinaminni, Grund og Akurgerði. Það var nú allt sem þarna var þegar ég byrjaði mína skólagöngu tíu ára gömul.

Í skólahúsinu bjuggu skólastjórahjónin í tveimur herbergjum og ráðskonan í því þriðja. Fyrst var skólastjóri Gunnar Markússon og konan hans hét Sigurlaug. Þau áttu fjögur börn, sem öll sváfu líka í þessum herbergjum. Þau hétu Hildur, Þór Jens, Ágústa og Stefán. Sigurður Ágústsson tók svo við af Gunnari. Á þessum árum var bara einn kennari - eða skólastjóri og hann kenndi allt nema handavinnu fyrir stelpur, enda var ekki nema ein skólastofa.

Skólagangan tók okkur fjóra vetur og var skipt í yngri og eldri deild. Aldrei var nema önnur deildin í skólanum í einu, heima í hálfan mánuð og í skólanum hálfan mánuð. Flestir voru í heimavist, nema við sem áttum heima í næsta nágrenni, við gengum á milli kvölds og morgna. Hálftíma ganga í skólann var talin næsta nágrenni.

Með þessu fyrirkomulagi höfum við notað sem svaraði tveimur heilum vetrum til að læra það sem hefur fleytt okkur flestum síðan. Og auðvitað byrjaði skólinn ekki fyrr en eftir réttir, svona í byrjun október og var búinn fyrir sauðburð, í maíbyrjun.

Að vísu var á þessum tíma orðið nokkuð um að krakkar færu í gagnfræðaskóla, aðallega að Laugarvatni eða þá Skógum. Þá tók þrjá vetur að ljúka gagnfræðaprófi, eða þá landsprófi sem veitti inngöngu í menntaskóla.

Eftir fullnaðarpróf barnaskóla var ég einn vetur í utanskólanámi hjá Kristínu í Hvammi, hún var stúdent og kunni allt sem ég þurfti að læra og vel það. Eftir það fór ég í Skógaskóla og lauk þaðan gagnfræðaprófi á tveimur vetrum.

Áður en ég lýsi Flúðahverinu nánar ætla ég að setja hér inn nokkrar myndir sem eiginlega ættu að fylgja Grafarhverfinu. Þær sýna muninn sem orðinn er á umhverfi Litlu Laxár á minni "örstuttu" ævi eða þar um bil. Gömlu myndirnar fékk ég í ævagömlu albúmi og gæti verið að Unnur, systir Helga í Hvammi, hafi tekið þær. Hinar tók ég sjálf uppi á ás um síðustu helgi.