Hitaveitustokkurinn

Mér finnst sorglegt að hann skuli hafa verið rifinn. Þessi umferðaræð sem lá frá Reykjum  í Mosfellssveiinni alla leið að Öskjuhlíðinni í Reykjavík.  Þegar við vorum á Hulduhólum hjá ömmu og afa komumst við allt sem þurfti eftir þessari einstöku gönguleið. Við vorum send í Kaupfélagið, gangandi á stokknum.  Við fórum fram að Hamrafelli og niður í Kamp, þar sem Braggakotið var, gangandi á stokknum. Við fórum upp að Reykjalundi, þar sem afi var stundum að vinna, þá fórum við eftir stokknum. Hlaupandi, valhoppandi og skoppandi á þessari steyptu kúptu braut, og svartar tjörurendurnar með vissu bili, það mátti ekki stíga á þær. Svona fórum við útum alla sveit.

Seinna þegar ég vann í Skálatúni fór ég meira að segja oftar en einu sinni og tvisvar til Reykjavíkur arkandi á þessum einstaka hitaveitustokk. Í hælaháum skóm á ball í Þórskaffi eða bara í búðaferð á frídegi. Það sparaði fargjaldið með rútunni.  Þegar ég síðast hitti þennan fornvin minn var langt komið að eyða honum. Svolítill spotti á milli Hulduhóla og Skálatúns var þó óskemmdur og ég tók myndir. Þær get ég þó alltaf sýnt afkomendunum og sagt þeim hvernig ég ferðaðist um Mosfellssveitina "í gamla daga".

Athugasemdir

[Hlynur Þór Magnússon, 31.3.2007 kl. 22:47]

Já - allrar veraldar vegur / víkur að sama punkt ...

[Guðbjörg drithöfundur Helga,Sigurdórs og Helgu..., 31.3.2007 kl. 22:54]

Hugg,hugg

[Ólafur fannberg, 31.3.2007 kl. 23:17]

[Jórunn Sigurbergsdóttir , 1.4.2007 kl. 13:00]

Já. auðvitað, stokkurinn er farinn. Ég hugsaði ekki út í það. Sjálf bjó ég upp við hitaveitustokk í Langagerðinu og eftir honum fór maður líka út um allt.

[Josiha, 5.4.2007 kl. 22:53]

Hvað varð um bloggið sem þú bloggaðir í dag?  Sá ég kannski ofsjónir?