Mér leiðist svona "kvennavesen"

Ég er bara ekkert fyrir þetta vesen, enda ekki alin upp við tilstand þó Þorrinn eða Góan byrjuðu eða tækju enda.  Þá hétu líka konudagar og bóndadagar en engum datt i hug að í því fælist nokkuð annað en dagsetningin. Í seinni tið hefur svo þessum dögum fjölgað óhóflega, og yngra fólki er talin trú um að þetta og hitt sem leiðir til fjárútgjalda sé "eldgömul hefð".  Bull.

Ég hef ekkert á móti blómaframleiðendum, en þessar aðferðir hafa alltaf pirrað mig. Það er verið að gera fólk að fíflum og notaðar til þess heldur lágkúrulegar aðferðir.  Hver vill láta það spyrjast að hann vilji ekki gefa konunni sinni blóm, eða mömmu sinni? Þegar allir "eiga að gera það og hafa gert alla tíð".               

Af hverju geta blómakaupmenn ekki bara reynt að kenna fólki að kaupa sér blóm um hverja einustu helgi, ef það þá langar í blóm? Og láta bara mömmur, pabba, konur og kalla, kærustur, hunda og ketti liggja á milli hluta í þeim efnum.  Ég er líklega afturhaldssöm og fúl (vegna veikinda) en ég er bara á móti því að við gleypum allt sem að okkur er rétt í þeim tilgangi einum að græða á okkur.  Ég bara "kaupi" það ekki.    

En ég er að skána, það leynir sér ekki.

Athugasemdir

[Jórunn Sigurbergsdóttir , 18.2.2007 kl. 21:59]

Segi sama , Enda líklega af sömu kynslóð. Dagarnir hétu bara þetta og það var ekkert tilstand. Þessir dagar eru bara venjulegir hjá mér þó ég hafi óskað konum til hamingju með daginn og ég óska þér það líka. Það er oft bóndadagur á afmælinu mínu og það finnst mér fúlt.