Skriður og hengiflug

Sama ferð 1995.  Nokkrum fjörðum og kirkju síðar....... Næsta kirkja var í Gufudal og þar rétt hjá, í aflagðri malarnámu, borðuðum við hádegismatinn. Við byrjum alla daga á því að útbúa nesti til dagsins. þarna var unnið að vegabótum og var það athöfn sem við höfðum ekki séð annarsstaðar á fjörðunum, þó vegirnir væru víðast ófærir. Nú nálgaðist næsti kafli sem við höfðum beðið spennt eftir, það var leiðin út að Skálmarnesmúla.

það leit nú ekki svo illa út í byrjun, nema hvað brattar hrynjandi skriður voru á aðra hönd og hengiflug til hafs á hina. En það er svo víða þannig. En þegar lengra kom fór að syrta í álinn. þessi vegur var greinilega ekki ætlaður okkur. Stórgrýti stóð uppúr á stangli, eða grasi gróin miðjan sleikti kviðinn á farartækjunum. Okkur hafði orðið á sú skyssa þetta vorið að skipta úr Volvo í Citroen beyglu. Ekki þó gamlan og ónýtan, en Citroen er bara beygla til ferðalaga og það fengum við að reyna í þessari ferð.

Tvær brýr voru á leiðinni, báðar í rúst, svo þar varð að fara útfyrir og sullast yfir lækina. En við komumst alla leið, að vísu með skaddaðar pústgræjur, aðallega hjá Hemma. Við tókum myndir af kirkjunni, við tókum margar, því ekki höfðum við hug á að endurtaka þessa för. Við hittum þarna mann sem var að gera við kirkjuna og hann var líka að mynda foktjón fyrir tryggingafélag. Það getur víst blásið stíft við Skálmarnesmúla.